मी इथेच पाहिलं
कधी काळी
सत्य, अहिंसा, प्रेम
स्वच्छंदी जगणं,
सत्य, अहिंसा, प्रेम
स्वच्छंदी जगणं,
अगदीं मोकळा श्वास
अन् मायेची सावली
माझा ही होतं
माझा ही होतं
एक सुंदर गाव
ना कोणती जात
ना कोणती जात
वा धर्म भेदभाव
इथे नांदली शांतता
इथे नांदली शांतता
नव्हतेच कुणाचे वैर
पण काय काळ आला
पण काय काळ आला
आता झाले सगळेच गैर
कुणी रोज पेरतायेत विष
कुणी रोज पेरतायेत विष
कुविचार अन भेदांचे
देऊनी हातात झेंडे
देऊनी हातात झेंडे
आपापल्या रंगाचे
उचलुनी जातीचे शस्त्र
पेटवतायेत निखारे असमतेचे
हा वेडा समाज माझा
उचलुनी जातीचे शस्त्र
पेटवतायेत निखारे असमतेचे
हा वेडा समाज माझा
पेटतच जाणार
ते वाहतील तसा
ते वाहतील तसा
वाहत राहणार
आता तरी थांबा जरा
आता तरी थांबा जरा
विचार करून बघा
माणूस आहात जरा,
माणूस आहात जरा,
माणूस होऊन जगा
