Sunday, 6 January 2019

माझ्या कविता 27

दिस येतो नि जातो
जीव होतो कासावीस
आस लागली एवढी
जणू चंद्राची चकोरास

माझा वारकरी बंधु
धुंद होतो भजनात
सुख दिसे त्याला
फक्त तुझ्या दर्शनात

आता तरी बरसु दे
 नको पाहूस तू अंत
भिजव हे रान सारं
मग मिटेल त्याची खंत

हो आनंद तू त्याचा
भागव त्यांची तहान
भुकेलेल्या पाखरांचा
वाचवशील तरी प्राण