Tuesday, 3 April 2018

माझ्या कविता 22

शिवरायांचा मर्द मावळा
हो जरासा जागा
पेटव मशाल क्रांतीची
हो या संघर्षाचा धागा

विसरलास स्वराज्य इतिहास
घडवलेला माझ्या राजाने
पेटून ऊठ पुन्हा एकदा
नवचेतना अन तेजाने

नकोच नुसता पेहराव
नको नुसतं  दिसणं
पेटव आग देहात तुझ्या
अन दाखव तुझ असणं

लढायची वेळ सरली केव्हाच
तू उचल लेखणी क्रांतीची
भर स्फुरण देहात त्यांच्या
वा शक्ती पुन्हा लढण्याची

शिक्षणाचं घेऊन अस्त्र 
समाजाला जागं कर
तलवारीस कलम भारी
स्वराज्याची पेरण कर

तू आहेस समाजाचं देणं 
हा विसर पाडू नकोस
तूझ्या देहातील आग मात्र
विझवून देऊ नकोस

वेळ आलीय गड्या 
ऊठ आता जागा हो
घे मशाल नव क्रांतीची
सत्य विचाराचा धागा हो.
                             

No comments:

Post a Comment