माझ्या कविता 28

मी शोधत होतो

एक शांत किनारा

फसवीच वाट अशी

जीव तुटका होतो सारा

ओतला प्राण अवघा

ती समजू शकली नाही

वाटते कधी काळी

कि आपण चुकतो काही

दोन श्वासाचे अंतर

उमगेल का याचा अर्थ?

जर मिटेल हा दुरावा

तर नसेल ती वेळ व्यर्थ

घेशील समजून आता

सोडशील मग रुसवा

जुळून येण्यास मने

त्यागशील त्या आसवा

माझ्या कविता 37

हे अस्थिर दोन क्षण
सरतील ही आता
तेजस्वी प्रकाश वाटा
कधी दुःख प्रलय लाटा

काटेरी प्रवास सारा
अन् अंधुक सुखाचे वारे
लढतो आहे बेभान होऊन
सावरून दुःख सारे

माझे ही जीवन
नव्हतेच स्थिर काही
होईल ही अंत माझा
पण मिटण्याची खंत नाही

चमकेल मी ही आता
पचवून अपयश सारे
बहरेल मी ही कधी
जणू साक्षीस चंद्र-तारे