Wednesday, 10 June 2020

माझ्या कविता 51

बाप सांगत लोकांना
माझं पोर शिकणार
दिवसरात्र राबलो
याचं चीज होणार

मला सुद्धा वाटायचं
आपण मोठं होणार
सुखी होतील मायबाप
असलं शिक्षण घेणार

पोटाला चिमटा काढत
तो मात्र राबायचा
शोधत दिवस सुखाचा
रात्रभर जागायचा

पाहून घाम बापाचा
मी ही लढत गेलो
शिक्षण पुर्ण करून
मग बेरोजगार झालो

घेऊन कागद डिग्रीचे
तसा दारोदार फिरत होतो
भरेल पोट सुखाने 
नोकरी अशी शोधत होतो

हातात घेऊन कागद
नकार मात्र द्यायचे
आहे का वशिला 
मुद्दामहून विचारायचे

बाकी नसेल वशिला
तूम्हाला पण घेणार
व्यवहार मात्र रोखठोक
टेबलाखालून होणार

कसलं बरं शिक्षण
फक्त गुलाम व्हायचं
विकून सर्व स्वाभिमान
मेल्यासारखं जगायचं

शिकून सुद्धा बरं का
शिकल्या सारखं वाटत नाही
फक्त विचाराच्या भाकडकथा
इथं पोट मात्र भरत नाही

2 comments: