Monday, 4 June 2018

माझ्या कविता 25

सांजवेळी रम्य नयनी
चाले किरणांचा लपंडाव
घन निळ्या दर्याचा
भासे भयाण उग्र भाव

सळसळणाय्रा बेभान लाटा
अंधारलेल्या एकांत वाटा
पाहून त्याचे रूप आगळे
मनी दाटती क्रूर वादळे

दाहीदिशा घूमतो आहे
घन चौघडा आज
कुण्या दिशेने विजांनीही
पांघरला प्रखरतेचा साज

न जाणे आज काही
अनभिज्ञ घडणार आहे
मन होईल पल्लवित असं
अमृत सांडणार आहे 

No comments:

Post a Comment