Thursday, 30 May 2019

माझ्या कविता 33

असेल ताकद ऐकण्याची 
माझंही काही ऐकाल का?
सुखी होईल आयुष्य 
असं काही कराल का?

दिला कितीही पैसा-अडका 
लागलंच तर सोनं 
शेतकऱ्यांची अश्रू पुसले 
कोणी इतका पाऊस विकेल का?

दूषित हवा, दूषित पाणी 
जणू जीव तुटतो आहे 
जगता येईल मोकळं आता 
विचार कोण करणार आहे 

होऊ आता तरी जागे 
करू दुष्काळावर मात 
फुलवू वनराई धरतीवर 
होण्या सुखी प्राणिजात

माझ्या कविता 32

धरणी मातेचे लेकरू 
जगाचा पोशिंदा आहे बाप 

मिटवून जगाची भूक सार्‍या 
मात्र उपाशीच आहे बाप

रखरखत्या उन्हात घामानं नाहणारा
रात्रंदिन राबत असतो बाप 

फाटलेल्या संसाराला ठिगळं देत-देत 
सुखाची आशा बाळगणारा बाप 

आसमंत वादळे, दुःखाचे डोंगर झेलत 
वेळ काढणारा बाप 

फाटकीच कापडं, वा नसो पायात वहाण
तरीही समाधानानं जगणारा बाप 

सोडली जरी चामडी आपली 
त्याचे केले जरी पायतान 
उपकार मात्र फिटणार नाही 

भेटले बहुत सारे भेटतील ही 
 पण दुसऱ्यांसाठी झिजणारा 
फक्त आणि फक्त असतो बाप

Thursday, 2 May 2019

माझ्या कविता 31

निषेध! निषेध! करावा किती 
हा तर हल्ला भ्याड आहे 
बंदुकीच्या जोरावर हक्क मागणं 
हा तर मार्ग असुरी आहे 

इथे मरणारा प्रत्येक जीव 
आपला बांधव नाही का 
अनेकांना अनाथ करता 
याची शरम वाटत नाही का 

निष्पापांचे बळी घेता 
हे पाप कदापि मिटणार नाही 
संपवा लाल आतंक 
नाहीतर नरक सुद्धा मिळणार नाही

कितीही पेरा विष तुम्ही 
सत्य कधी मरत नसतं 
प्रत्येकाची वेळ येते 
तसं कर्मफळ मिळत असतं