Thursday, 2 May 2019

माझ्या कविता 31

निषेध! निषेध! करावा किती 
हा तर हल्ला भ्याड आहे 
बंदुकीच्या जोरावर हक्क मागणं 
हा तर मार्ग असुरी आहे 

इथे मरणारा प्रत्येक जीव 
आपला बांधव नाही का 
अनेकांना अनाथ करता 
याची शरम वाटत नाही का 

निष्पापांचे बळी घेता 
हे पाप कदापि मिटणार नाही 
संपवा लाल आतंक 
नाहीतर नरक सुद्धा मिळणार नाही

कितीही पेरा विष तुम्ही 
सत्य कधी मरत नसतं 
प्रत्येकाची वेळ येते 
तसं कर्मफळ मिळत असतं

No comments:

Post a Comment