Wednesday, 27 November 2019

माझ्या कविता 39

कधी प्रवास नकळत माझा 
पुसलेल्या पाऊल वाटेवर 
भुलविते ओढ तुझी मला 
आठवणीच्या हिंदोळ्यावर 

थांबतो मी पण आता 
त्या वाटेवरून जाताना 
वेचतो फुले स्मरणातील फक्त 
तुला माझ्यात शोधतांना 

स्मरतो, रेखाटतो मनात 
बालपणीचे उनाड क्षण 
नव्हताच कसला हेवा-दावा 
फक्त निखळ मोकळे मन 

चाळतो पाने पुस्तकातील 
काही हृदयात साठलेली 
झाली आतुर अक्षरे आता 
माझ्या लेखणीतून टिपलेली 

जर नसतील पुसली अक्षरे 
या हृदयात उमटलेली 
शोधशील का तू?
या बंद पुस्तकात दडलेली

No comments:

Post a Comment