माझ्या कविता 76

असाच भेटला एक जण

म्हटला ऑर्डर आली का?

कुठवर बसला घासत

यंदा कायम होशील का?

जेवत्या ताटावरचा सवाल

असा जिव्हारीच लागला

उचललेला घास तसाच

फक्त तोंडामध्येच फिरला

त्याचे शब्द ऐकून 

जणू काळीज सुन्न झालं

मागचं पाप अन् कर्मभोग 

बाकी एवढं नक्की वाटलं

अजूनही लचके तोडणं

समाज काही सोडत नाही

नकोसं वाटलं तरीही

खेळ नियतीचा थांबत नाही

जीवन म्हणजेच संघर्ष

सांगणं जरी सोपं आहे

आयुष्याची करून राख

जगणं म्हणजे होप आहे

माझ्या कविता 75

किती कारणे अबोलाचे

कोडे काही कळले नाही
तुझ्या नि माझ्या बंधनाचे
धागे तसे जुळले नाही

गायले तुझेच सुरेख गाणे
सुर काही मिळले नाही
वेचायची होती काही फुले

बाग तशी फुलली नाही

विणायचे होते सुरेख घरटे
निखळ प्रेम खुलले नाही
दोन श्वासाचं अंतर बाकी
सोबतीने कटले नाही

आठवणींच्या पुस्तकांची
संगत मात्र सुटली नाही
अजूनही पाने चाळण्याची
वेळ कधी टळली नाही